Mια βδομάδα δύο δολοφονίες.
Ο Νίκος Σαμπάνης εκτελείτε στις 22/10 στο Πέραμα από 7 μπάτσους δολοφόνους της ομάδας Δίας με 38 σφαίρες . Οι μπάτσοι γνώριζαν, όπως αποδείχτηκε, πως πέραν από ληστές ενός αμαξιού και ανυπάκουοι στις προσταγές τους ο Νίκος και οι δύο ακόμα άνθρωποι που βρίσκονταν στο αμάξι ήταν Ρομά .
Αυτό που τους έκανε να συνεχίζουν την καταδίωξη και να τον εκτελέσουν δεν ήταν μια δικιά τους αυτονόμηση ή «τρέλα». Ήταν η πιστή εφαρμογή της διαχρονικής και αναλλοίωτης στρατηγικής του κράτους απέναντι στους ρομά , τους μετανάστες-ριες και συνολικά στους πλέον περιθωριοποιημένους καταπιεσμένους .Μιας στρατηγικής έλεγχου, αποκλεισμού και εξόντωσης. Με περιθωριοποίηση από την κοινωνική ζωή, με εφόδους στους καταυλισμούς, με ενίσχυση φασιστικών επιθέσεων ενάντιων τους με εκατοντάδες δολοφονίες από μπάτσους ανά τα χρόνια .Πρόσφατα μέχρι και ο στρατός επιστρατεύτηκε για να καταστείλει περιοχές της δυτικής αττικής με έντονη την παρουσία Ρομα με το πρόσχημα της μη υπακοής στην κρατική πολιτική καραντίνας.
Τα συγχαρητήρια του υπουργού Προ.πο Θεοδωρικάκου για το δικαστικό ξέπλυμα των 7 δολοφόνων μπάτσων και οι εξαιρετικά αναιμικές έως ανύπαρκτες αντιδράσεις της κοινοβουλευτικής αριστεράς(που ως κυβέρνηση ενέτεινε σε πολλές περιπτώσεις ,όπως στο Mενίδι ,την καταστολή των Ρομα) δείχνουν ακόμα μια φορά πως ο ρατσισμός διαπερνά κάθετα και οριζόντια τον κρατικό μηχανισμό. Ταυτόχρονα με τον ρατσισμό το κράτος διακηρύσσει με κάθε τόνο πως όποιος δεν υπακούει τις προσταγές των μισθοφόρων του θα τιμωρείτε παραδειγματικά .
Λίγες μέρες μετά τον Νίκο Σαμπάνη στις 25/10 ο Δημήτρης Δαγκλής έχοντας δουλέψει πάνω από 16 ώρες σε μια μέρα εγκλωβίζεται σε γερανογέφυρα της Cosco και πεθαίνει φριχτά και αυτός στο Πέραμα.
Οι θάνατοι εν ώρα εργασίας δεν αποτελούν ατυχήματα, αλλά δολοφονίες που διαπράττονται για τα κέρδη των αφεντικών. Είτε δημόσια είτε ιδιωτική να είναι η επιχείρηση, είτε μεγάλο είτε μικρό να είναι το αφεντικό, οι εργάτ(ρι)ες αποτελούν επί της ουσίας αναλώσιμο υλικό για τα κέρδη τους, αφού η απώλεια ενός/μίας μπορεί εύκολα να αντικατασταθεί από άλλους/ες μέσω των αυξανόμενων ουρών των ανέργων. Παράλληλα, το κράτος φροντίζει να ενισχύσει ακόμα περισσότερο το νομικό οπλοστάσιο που ενισχύει τα αφεντικά, με πιο πρόσφατο το νομοσχέδιο Χατζηδάκη που μεταξύ άλλων θεσμοθετεί την 10ώρη εργασία και περιορίζει ακόμα περισσότερο την δυνατότητα για απεργίες .
Οι εργάτες στην Cosco απάντησαν στην δολοφονία με απεργία 7 ήμερων που διακόπηκε στις 31/10 και θα συνεχιστεί με νέα 48ώρη στις 5 και 6 Νοεμβρίου. Ένας σημαντικός αγώνας στον όποιο είμαστε στο πλευρό τους .
Ο υπάρχον κόσμος της εξουσίας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και φύσης από άνθρωπο δεν μπορεί να καλυτερεύσει αλλά μονάχα να καταστραφεί. Μπορεί η επίθεση των από τα πάνω να εντείνεται ολοένα και περισσότερο, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους να ισχυροποιούνται, ωστόσο μπορούμε να απαντήσουμε . Με διαμεσολάβητους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες αντιστεκόμαστε και επιτιθόμαστε συνολικά σε κράτη και μισθωτή σκλαβιά.
Γιατί όσοι και όσες δεν είναι πια μαζί μας ζουν στα οδοφράγματα του μέλλοντος…
Εργατικά ατυχήματα, σφαίρες στο ψαχνό τον πόλεμο τον ζούμε κάθε μέρα εδώ
Δεν θα ξεχάσουμε τον Νίκο Σαμπάνη και τον Δημήτρη Δαγκλή
Αλληλεγγύη στους απεργούς εργάτες στην Cosco
Αναρχικές/οί για την κοινωνική και ταξική επανάσταση (Αcte)
acte@riseup.net
