Τις προηγούμενες μέρες παρεμβήκαμε με σπρέι, τρικάκια και μοίρασμα κειμένου σε διάφορα καταστήματα της ΔΕΗ.
Καμία εργατική δολοφονία δεν θα ξεχαστεί ούτε θα μείνει αναπάντητη
Το ξέσπασμα της δομικής οικονομικής κρίσης της τελευταίας δεκαετίας, οδήγησε στην όξυνση της επίθεσης στους από τα κάτω, στο σύνολο των πτυχών της ζωής μας. Ανάμεσα στις διάφορες <<λύσεις>> που έφερε το κράτος και το κεφάλαιο ήταν και οι ιδιωτικοποιήσεις, που προβλήθηκαν ως ιδιαίτερης σημασίας για το ξεπέρασμα της κρίσης ή ως μνημονιακές υποχρεώσεις που «επιβάλλονταν» από την ΕΕ. Διάφορα κομμάτια δημοσίων επιχειρήσεων, αφού πρώτα υποτιμήθηκαν κατάλληλα, πωλήθηκαν σε ντόπια και μη αφεντικά.
Σε αυτό το πλαίσιο τμήματα της ΔΕΗ, έχουν περάσει στα χέρια εργολάβων, οι οποίοι ήρθαν για να εντείνουν ακόμη περισσότερο την εκμετάλλευση. Έτσι, οι εργάτ(ρι)ες προσλαμβάνονται με υποτιμημένους όρους δουλειάς. Η ΔΕΗ αποτελεί αυτή τη στιγμή ένα σημείο συγκέντρωσης ενδιαφέροντος για τα ντόπια και μη αφεντικά, καθώς διαχειρίζεται και μένει να διαχειριστεί αρκετές χρηματικές εισροές μέσω των προγραμμάτων για την <<πράσινη ενέργεια>>. Ευρωπαϊκά κονδύλια, φόροι, κτλ αποτελούν νέα πεδία κερδοφορίας που ανοίγονται και μαζί τους, έρχεται και η εντατικοποίηση της εργασίας. Αυτή η εντατικοποίηση, καθώς και η πάγια τακτική των αφεντικών να μην χάνουν λεφτά σε μέτρα ασφάλειας, έχουν στοιχίσει τις ζωές 5 εργαζομένων στην συγκεκριμένη επιχείρηση τον τελευταίο μήνα. Συγκεκριμένα, στο Γυμνό στην Εύβοια 3 εργαζόμενοι δολοφονούνται ακαριαία από ηλεκτροπληξία και ακόμη ένας βρίσκεται σοβαρά τραυματίας. Επίσης, άλλοι 2 εργάτες δολοφονούνται πέφτοντας από πύργο ψύξης στην Κοζάνη.
Οι θάνατοι εν ώρα εργασίας δεν αποτελούν ατυχήματα, αλλά δολοφονίες που διαπράττονται για τα κέρδη των αφεντικών. Είτε δημόσια είτε ιδιωτική να είναι η επιχείρηση, είτε μεγάλο είτε μικρό να είναι το αφεντικό, οι εργάτ(ρι)ες αποτελούν επί της ουσίας αναλώσιμο υλικό για τα κέρδη τους, αφού η απώλεια ενός/μίας μπορεί εύκολα να αντικατασταθεί από άλλους/ες μέσω των αυξανόμενων ουρών των ανέργων. Παράλληλα, το κράτος φροντίζει να ενισχύσει ακόμα περισσότερο το νομικό οπλοστάσιο στο κεφάλαιο, με πιο πρόσφατο το νομοσχέδιο Χατζηδάκη που μεταξύ άλλων θεσμοθετεί την 10ώρη εργασία. Ας αναλογιστούμε πώς η επέκταση του ωραρίου εργασίας θα επιδράσει σωματικά και πνευματικά στους/ις εργαζόμενους/ες και τι μέλλον διαγράφεται μπροστά μας.
Ο υπάρχον κόσμος της εξουσίας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και φύσης από άνθρωπο δεν παίρνει καλυτέρευση αλλά καταστροφή. Μπορεί η επίθεση των από τα πάνω να εντείνεται ολοένα και περισσότερο, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους να ισχυροποιούνται, ωστόσο το κύμα εξεγέρσεων σε όλη τη γη είναι ένα σινιάλο αντίστασης. Ας απαντήσουμε με αδιαμεσολάβητους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες απέναντι στις εργατικές δολοφονίες, στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Συνολικά, απέναντι σε κράτη και μισθωτή σκλαβιά.
Δεν είναι ατυχήματα δεν έχουμε αυταπάτες κράτη και κεφάλαιο δολοφονούν εργάτες
Τρομοκρατία είναι η μισθωτή σκλαβιά καμία ειρήνη με τα αφεντικά
