Τα ξημερώματα της 12/11 δολοφονείται ο 17χρονος Ρομ Χρήστος Μιχαλόπουλος στη Βοιωτία από μπάτσους. Τα ένστολα καθάρματα χωρίς κανένα δισταγμό ανοίγουν πυρ, εναντίον οχήματος που δεν σταμάτησε σε έλεγχο. Είναι η τρίτη δολοφονία Ρομά λόγω απειθαρχίας απέναντι στους μπάτσους μέσα σε μόλις 2 χρόνια. Είχαν προηγηθεί οι δολοφονίες του Κώστα Φραγκούλη στις (13/12/2022) έπειτα από καταδίωξη για κλοπή 20 ευρώ βενζίνης και πολυήμερη νοσηλεία στο νοσοκομείο, αλλά και του Νίκου Σαμπάνη στις (22/10/2021) έπειτα από καταδίωξη στο Πέραμα με 37 σφαίρες.
Πριν στεγνώσει το αίμα του Χρήστου, τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης αναπαράγουν ήδη τη χιλιοπαιγμένη κασέτα περί εκπυρσοκρότησης του όπλου και επίθεσης κατά των αστυνομικών, κάτι το οποίο κατέρρευσε ήδη από το επόμενο πρωί. Για ακόμα μια φορά η όλο και πιο έντονη δολοφονική βία των μπάτσων, ξεπλένεται από τα κανάλια και επιβραβεύεται από την δικαιοσύνη δείχνοντας τη ταξική της φύση.
Αυτή είναι η διαχρονική στρατηγική του ελληνικού και κάθε κράτους απέναντι στις κοινότητες των Ρομά: έλεγχος, αποκλεισμός και εξόντωση. Οι κοινότητες τους διαρκώς βρίσκονται στο στόχαστρο με κρατικές δολοφονίες, πογκρόμ και εγκλεισμό. Στοχοποιούνται διαρκώς λόγω της «διαφορετικότητας» τους αλλά και την μη ένταξη και ενσωμάτωση τους στο εκάστοτε κοινωνικό πλαίσιο «κανονικότητας». Διατηρούν έναν δικό τους κοινωνικό τρόπο οργάνωσης με διακριτή γλώσσα, παραδόσεις και καθημερινότητα. Αυτός ο τρόπος οργάνωσης θεωρείται ενοχλητικός από τα κράτη μόνο και μόνο επειδή αποκλίνει από το κυρίαρχο πρότυπο. Επί της ουσίας αντιμετωπίζονται σαν ένας «εσωτερικός εχθρός». Για αυτό το κράτος κάνει ότι μπορεί ώστε η περιθωριοποίηση των κοινοτήτων τους από κάθε πλευρά της κοινωνικής ζωής να εντείνεται συνεχώς και να διαιωνίζεται. Αποκλεισμός από την συντριπτική πλειοψηφία των δουλειών, διακρίσεις στην εκπαίδευση, διαρκείς έφοδοι στους καταυλισμούς τους, δολοφονίες στα μπλόκα…
Οι ιδεολογικοί μηχανισμοί του κράτους διαχέουν τόσα χρόνια δηλητήριο απέναντι τους και δυστυχώς ένα τμήμα της κοινωνίας το έχει ενσωμάτωσει και στην συνέχεια αναπαράγει τις ρατσιστικές αντιλήψεις. Σε πολλές οικογένειες τα παιδιά μαθαίνουν από πολύ μικρά να φοβούνται τους Ρομά ως «κακούς και εγκληματίες» και ενδεχομένως διατηρούν αυτή την αντίληψη για την υπόλοιπη ζωή τους. Λόγω αυτής της διάχυσης των ρατσιστικών αντιλήψεων οι εξουσιαστές εκτιμούν ότι η βία τους απέναντι στους Ρομά πολύ πιθανά να μην συναντήσει ισχυρές αντιδράσεις και για αυτό μπορούν να την διαιωνίζουν με μικρότερο κόστος.
Είναι κρίσιμο να αποδομήσουμε την κυρίαρχη κρατική προπαγάνδα σε κάθε γειτονιά, σχολείο και χώρο δουλειάς και να σπάσουμε τα τείχη του ρατσισμού. Να εμπνευστούμε από τις συγκρουσιακές πρακτικές των Ρομά μετά τον θάνατο του Χρήστου, τις αναβαθμισμένες επιθέσεις τους σε μπάτσους μετά την δολοφονία του Φραγκούλη τον Δεκέμβρη του 2022, τις δυναμικές πορείες που έγιναν τότε σε πολλές πόλεις.
Η βία των εξουσιαστών είναι διάχυτη και όσο δεν μπαίνουν αναχώματα τόσο θα απλώνεται. Κανείς από τους από τα κάτω δεν είναι στο απυρόβλητο. Το κράτος διακηρύσσει πως όποιος/α δεν υπακούει στις εντολές του, μπορεί «απροσδόκητα» να βρεθεί στο στόχαστρο του και ακόμα και να εκτελεστεί. Όπως είπε και το κάθαρμα υπουργός προστασίας του πολίτη Γιάννης Οικονόμου «όταν έχουμε συνθήκες παραβατικότητας και απείθειας, πολλαπλασιάζονται δυστυχώς οι πιθανότητες να έχεις περιστατικά με τραγική κατάληξη». Δεν χρειάζεται να είσαι Ρομά, αναρχικός/η, αγωνιστής/ρια, παράνομος, ύποπτος, αρκεί να μην συμμορφωθείς με τις υποδείξεις των μπάτσων. Την Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου 2023 ο 58χρονος Κώστας Μανιουδάκης αφήνει την τελευταία του πνοή στον επαρχιακό δρόμο Φρε-Βρυσών στα Χανιά. Τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης, πιστά στον ρόλο τους ξεκινάνε κατευθείαν να αναπαράγουν το αφήγημα ότι ο θάνατος οφείλεται σε ανακοπή. Η πραγματικότητα, τελείως διαφορετική. Ο Μανιουδάκης ξυλοκοπείται άγρια από τα ΤΑΕ Σούδας μετά από έλεγχο μπροστά στα μάτια ανθρώπων που μίλησαν για τα όσα είδαν. Ιατροδικαστής, μπάτσοι και ΜΜΕ, σε πλήρη σύμπνοια συγκαλύπτουν μια ακόμα περίπτωση κρατικής βίας απέναντι σε έναν άνθρωπο της τάξης μας.
Αντίστοιχη προσπάθεια συγκάλυψης συνέβη λίγες βδομάδες μετά στον ιδιαίτερα σοβαρό τραυματισμό της 16χρόνης αντιφασίστριας Βασιλικής. Το Σάββατο 28 Οκτώβρη 2023 στην πλατεία Ν. Ηρακλείου ήταν καλεσμένη αντιφασιστική συναυλία ενάντια στη προσπάθεια των φασιστών να εμφανιστούν στο δημόσιο πεδίο με ένα πανευρωπαϊκό κάλεσμα για τα 10 χρόνια από τη 1η Νοέμβρη και την εκτέλεση των δύο ναζί της Χρυσής Αυγής. Την ώρα που πραγματοποιούταν το live, ομάδα συντρόφων/ισσων έκανε αντιφασιστική περιπολία στους δρόμους του Ν. Ηρακλείου. Μπάτσοι της ομάδας ΟΠΚΕ επιτέθηκαν στο σώμα των συντρόφων/ισσων, τραυματίζοντας τη Βασιλική, η οποία βρέθηκε στο νοσοκομείο σε σοβαρή κατάσταση. Και σε αυτή τη περίπτωση, τα μίντια έκαναν λόγο για άμυνα των αστυνομικών, πως τάχα ο τραυματισμός της συντρόφισσας προκλήθηκε από ποδοπάτημα κτλ. Χρησιμοποίησαν ότι ήταν δυνατό για να απενοχοποιήσουν τις κατασταλτικές δυνάμεις.
Η κρατική βία, διαχρονικά παρούσα, οξύνεται σε περιόδους που οι από τα πάνω επιχειρούν να επιβάλουν ακόμα πιο σκληρούς όρους εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Επιστρατεύουν την δολοφονική βία των μπάτσων και παρακρατικών, την προπαγάνδα των ΜΜΕ και των πολιτικών κομμάτων για να μπορέσουν να δημιουργήσουν συνθήκες φόβου και να χτυπήσουν την απειθαρχία και την αντίσταση. Από την αρχή της οικονομικής κρίσης του 2008 οι ζωές των εργατών/ριων συνθλίβονται ακόμα περισσότερο σε υπερεντατικούς ρυθμούς, σε εξαντλητικά ωράρια, και οι εργατικές δολοφονίες εκτοξεύονται. Μόνο φέτος η λίστα με τους νεκρούς εργάτες/τριες, έχει φτάσει στα ύψη ξεπερνώντας για άλλη μια φορά τα αρνητικά «ρεκόρ» των προηγούμενων χρόνων. Η απληστία των καπιταλιστών και η κρατική υποτίμηση των ζωών μας, οδήγησαν στις δολοφονίες 57 ανθρώπων στα Τέμπη τον Φεβρουάριο του 2023 στον βωμό του κέρδους των αφεντικών. Παράλληλα, έκδηλη είναι η πλήρης διαχρονική απαξίωση για τις ζωές των μεταναστών/ριων, με δεκάδες ανατροπές σκαφών και pushbacks από το λιμενικό, νεκρούς στα περάσματα των συνόρων και δολοφονημένους από συνοριοφύλακες ή μπάτσους στα κολαστήρια των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Αυτή η στρατηγική οδήγησε στο πνιγμό περισσοτέρων από 600 μεταναστών/ριων ανοιχτά της Πύλου . Οι δεκάδες απανθρακωμένοι μετανάστες/ριες στον Έβρο, όταν κάηκε το δάσος της Δαδιάς στο οποίο είχαν βρει καταφύγιο. Τα άγνωστα θύματα φασιστικών και παραστρατιωτικών ομάδων στις περιοχές των συνόρων, ομάδων που με τις πλάτες του κράτους διεξάγουν πογκρόμ.
Σημαντική παρακαταθήκη της περιόδου αυτής είναι οι αγώνες που ξέσπασαν ενάντια σε αυτή την υποτίμηση των ζωών μας. Δεκάδες πορείες, καταλήψεις, απεργίες και συγκρούσεις ξέσπασαν σχεδόν σε όλη την επικράτεια του ελλαδικού χώρου αποτελώντας ένα πολύμορφο μωσαϊκό αγώνων.
Να περάσουμε στην επίθεση…
Στην ολοένα και μεγαλύτερη δολοφονική πρακτική των κατασταλτικών μηχανισμών, οι μόνες απαντήσεις που στήνουν αναχώματα, είναι αυτές στον δρόμο του αγώνα. Η λογική της παραίτησης, της ανάθεσης και αναμονής κάποιου νέου «σωτήρα» και μιας αλλαγής στην κρατική διαχείριση είναι καταστροφική. Όσο υπάρχει κράτος τόσο θα υπάρχει εξουσία και εκμετάλλευση. Όσο υπάρχει υποχώρηση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, όσο μπαίνουμε στα καλούπια του σεβασμού της νομιμότητας τόσο οι ισχυροί θα αποκτούν αυτοπεποίθηση. Όσο οι επιμέρους αγώνες μένουν διασπασμένοι και δεν ενώνονται σε μια κοινή εξεγερσιακή και επαναστατική προοπτική τόσο θα μπορούν να μας χτυπούν τμηματικά και να πετυχαίνουν «εύκολες» νίκες.
Είναι στο χέρι μας να ανατρέψουμε αυτή την συνθήκη. Να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και να απαντήσουμε με αδιαμεσολάβητους, οριζόντιους και μαχητικούς αγώνες. Να διατηρήσουμε σταθερό τον αντικρατικό λόγο και δράση, να σαμποτάρουμε με συνέχεια και συνέπεια κάθε μορφή εκλογών, να διεκδικήσουμε μαχητικά και αδιαπραγμάτευτα την συγκρουσιακή μας παρουσία στον δρόμο, να οξύνουμε την επίθεση ενάντια στο κράτος, τα αφεντικά, τους φασίστες και κάθε είδους εξουσιαστή. Να ενισχύσουμε τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση, την πατριαρχία, τον ρατσισμό, κάθε μορφή εγκλεισμού, την λεηλασία της φύσης και των μη ανθρώπινων ζωών. Να ανοίξουμε νέες καταλήψεις και να πάρουμε πίσω τις παλιές. Να συγκροτήσουμε ένα επαναστατικό αναρχικό κίνημα που θα τολμήσει να έρθει σε γενικευμένη σύγκρουση με τον κόσμο της εξουσίας, που μας πνίγει με την μπότα της βαρβαρότητας και της φρικαλεότητας.
Μπορεί οι εχθροί μας να φαντάζουν άτρωτοι, ισχυροί και παντοδύναμοι πίσω από τους καλογυαλισμένους στρατούς τους και την υπέρμετρη αλαζονεία τους, ξεχνάνε όμως πως δεν είναι ανίκητοι. Αν βασιστούμε στην συντροφικότητα και την αλληλεγγύη πολλές φορές το αδύνατο γίνεται δυνατό. Έχουμε το δίκιο να αγωνιζόμαστε με κάθε δύναμη μας, ενάντια σε αυτό το άδικο και βαθιά παρηκμασμένο σύστημα. Αρκεί να πιστέψουμε ξανά και να αγωνιστούμε για έναν καλύτερο κόσμο. Έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Για την Αναρχία.
Όσοι και όσες δεν είναι πια μαζί μας ζουν στα οδοφράγματα του παρόντος και του μέλλοντος
Αναρχική συλλογικότητα Acte
acte@riseup.ne/acte.espivblogs.net
