Κάλεσμα στην απεργία 28/2 ένα χρόνο από την κρατική και καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη

Ήταν βράδυ της Τρίτης 28/2 του 2023 όταν δύο τρένα, το ένα επιβατικό ιδιοκτησία της Hellenic Train και το άλλο εμπορικό, συγκρούστηκαν στα Τέμπη. Οι νεκροί και οι τραυματίες είναι δεκάδες . Για μια ακόμη φόρα κάθε λογής δημοσιογράφοι και κομματάρχες χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και μιλάνε για «εθνικό πένθος». Η υποκρισία ξεχειλίζει. Οι προσπάθειες που κάνουν τα κρατικά παπαγαλάκια να εμφανιστεί αυτή η δολοφονία σαν ένα ανθρώπινο λάθος του σταθμάρχη και μόνο είναι τεράστιες. Στόχος η αποσυμπίεση της οργής και η απόκρυψη της πραγματικότητας:  κράτος και αφεντικά αντιλαμβάνονται τους από τα κάτω σαν αναλώσιμες και αναλώσιμους. Οι ζωές των εργατών/ριων συνθλίβονται ακόμα περισσότερο σε υπερεντατικούς ρυθμούς, σε εξαντλητικά ωράρια, και οι εργατικές δολοφονίες εκτοξεύονται. Μόνο φέτος η λίστα με τους νεκρούς εργάτες/τριες, έχει φτάσει στα ύψη ξεπερνώντας για άλλη μια φορά τα αρνητικά «ρεκόρ» των προηγούμενων χρόνων. Πέρα από  την λεηλασία στο χώρο δουλείας οι από τα πάνω συνειδητά αδιαφορούν για τις δολοφονίες των από τα κάτω στις ράγες των τρένων, στους διαδρόμους των νοσοκομείων ,στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών-ριων . Το μόνο για το οποίο «πενθούν» είναι η πτώση στα κέρδη τους ,η έλλειψη αξίας στις μετοχές τους , η αμφισβήτηση της εξουσίας τους. Και φροντίζουν να στέλνουν συνεχώς μηνύματα μέσω του κατασταλτικού τους μηχανισμού πως όποιος-α τους αμφισβητεί θα έχει συνέπειες.

Σε αρκετές περιπτώσεις φάνηκε πως η οργή απέναντι στον κόσμο της εξουσίας για την δολοφονία στα Τέμπη υπερνίκησε τον φόβο των συνεπειών. Σε όλη την Ελλάδα, οι πορείες ήταν ιδιαίτερα μαζικές και αρκετές από αυτές απέκτησαν μαχητικά χαρακτηριστικά, με επιθέσεις σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους, με αναβαθμισμένες συγκρούσεις με μπάτσους, ακόμα και σώμα με σώμα.

Είναι κρίσιμο να κρατήσουμε αυτή την παρακαταθήκη. Στην ολοένα και μεγαλύτερη δολοφονική πρακτική του κράτους και των αφεντικών, οι μόνες απαντήσεις που στήνουν αναχώματα, είναι αυτές στον δρόμο του αγώνα. Η λογική της παραίτησης, της ανάθεσης και αναμονής κάποιου νέου «σωτήρα» και μιας αλλαγής στην κρατική διαχείριση είναι καταστροφική. Όσο υπάρχει κράτος τόσο θα υπάρχει εξουσία και εκμετάλλευση και το αίμα των από τα κάτω θα συνεχίσει να χύνεται . Όσο υπάρχει υποχώρηση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, όσο μπαίνουμε στα καλούπια του σεβασμού της νομιμότητας τόσο οι ισχυροί θα αποκτούν αυτοπεποίθηση. Όσο οι επιμέρους αγώνες μένουν διασπασμένοι και δεν ενώνονται σε μια κοινή εξεγερσιακή και επαναστατική προοπτική τόσο θα μπορούν να μας χτυπούν τμηματικά και να πετυχαίνουν «εύκολες» νίκες.

Είναι στο χέρι μας να ανατρέψουμε αυτή την συνθήκη. Να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και να απαντήσουμε με αδιαμεσολάβητους, οριζόντιους και μαχητικούς αγώνες. Να διατηρήσουμε σταθερό τον αντικρατικό λόγο και δράση, να σαμποτάρουμε με συνέχεια και συνέπεια κάθε μορφή εκλογών, να διεκδικήσουμε μαχητικά και αδιαπραγμάτευτα την συγκρουσιακή μας παρουσία στον δρόμο, να οξύνουμε την επίθεση ενάντια στο κράτος, τα αφεντικά, τους φασίστες και κάθε είδους εξουσιαστή. Να ενισχύσουμε τους αγώνες ενάντια στην εκμετάλλευση, την πατριαρχία, τον ρατσισμό, κάθε μορφή εγκλεισμού, την λεηλασία της φύσης και των μη ανθρώπινων ζωών. Να ανοίξουμε νέες καταλήψεις και να πάρουμε πίσω τις παλιές. Να συγκροτήσουμε ένα επαναστατικό αναρχικό κίνημα που θα τολμήσει να έρθει σε γενικευμένη σύγκρουση με τον κόσμο της εξουσίας, που μας πνίγει με την μπότα της βαρβαρότητας και της φρικαλεότητας.

Μπορεί οι εχθροί μας να φαντάζουν άτρωτοι, ισχυροί και παντοδύναμοι πίσω από τους καλογυαλισμένους στρατούς τους και την υπέρμετρη αλαζονεία τους, ξεχνάνε όμως πως δεν είναι ανίκητοι. Αν βασιστούμε στην συντροφικότητα και την αλληλεγγύη πολλές φορές το αδύνατο γίνεται δυνατό. Έχουμε το δίκιο να αγωνιζόμαστε με κάθε δύναμη μας, ενάντια σε αυτό το άδικο και βαθιά παρηκμασμένο σύστημα. Αρκεί να πιστέψουμε ξανά και να αγωνιστούμε για έναν καλύτερο κόσμο. Έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας. Για την Αναρχία.

Δεν θα ξεχάσουμε και δεν θα συγχωρήσουμε!

Όσοι και όσες δεν είναι πια μαζί μας ζουν στα οδοφράγματα του παρόντος και του μέλλοντος

Αναρχική συλλογικότητα Acte

 

Leave a Reply

Your email address will not be published.