Τους τελευταίους 5 μήνες συντελείται μια πρωτοφανής σφαγή στην Παλαιστίνη, από το Ισραηλινό κράτος. Το κράτος του Ισραήλ χρησιμοποιώντας ως αφορμή τα γεγονότα της 7ης Οκτώβρη εξαπολύει μια άνευ προηγούμενου επιχείρηση για τον εκτοπισμό και την εξόντωση των παλαιστίνιων από την Λωρίδα της Γάζας με ασταμάτητους βομβαρδισμούς και χερσαίες επιχειρήσεις. Από την πρώτη στιγμή η ένταση μεταφέρεται σε ολόκληρη την Αραβική χερσόνησο, σε κράτη όπως ο Λίβανος, η Ιορδανία, η Συρία, το Ιράκ και η Υεμένη. Η κλιμάκωση αυτή, τείνει τους τελευταίους μήνες να πάρει χαρακτήρα περιφερειακού πολέμου, με επίκεντρο την ερυθρά θάλασσα και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις από την μια των Χουθι και από τη άλλη του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Οι αντάρτες Χούθι είναι μια σιίτικη οργάνωση που ελέγχει ένα κομμάτι της βόρειας Υεμένης και την πρωτεύσουσα Σαναά, υποστηρίζονται από το Ιράν και είναι εναρμονισμένοι με την εξωτερική πολιτική του, αποτελούν μέρος του «άξονα αντίστασης». Τους τελευταίους 3 μήνες, ασκούν έναν άτυπο αποκλεισμό της ερυθράς θάλασσας χτυπώντας εμπορικά πλοία δυτικών συμφερόντων, μα βασικό αίτημα την λήξη της ανθρωποσφαγής στη Παλαιστίνη. Ο αποκλεισμός αυτός, έχει επιφέρει πολλή μεγάλη αναστάτωση καθώς σχεδόν το ένα τρίτο των θαλάσσιων μεταφορών περνάει την Διώρυγα του Σουέζ. Σε αυτό το πλαίσιο ΗΠΑ και ΕΕ διοργανώνουν 2 στρατιωτικές αποστολές για να περιορίσουν την δράση των Χούθι (Prosperity Guardian, ΑΣΠΙΔΕΣ). Πίσω από αυτά τα παραπλανητικά ονόματα με τους ακόμα πιο παραπλανητικούς διακυρηγμένους στόχους, κρύβονται οι πολεμικές προθέσεις των δυτικών κρατών. Αφενός, να διασφαλίσουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου και την αναίμακτη εισροή ενέργειας στην Ευρώπη και αφετέρου να στείλουν ένα σαφές μήνυμα στρατιωτικού ελέγχου και κυριαρχίας στην ευρύτερη περιοχή.
Τα τελευταία χρόνια το ελληνικό κράτος επιχειρεί να αναβαθμίσει τον ρόλο του στην ανατολική Μεσόγειο και να αναδειχθεί σε μια αξιόμαχη δύναμη που μπορεί να επηρεάσει ορισμένες εξελίξεις. Ενισχύοντας, τις στρατιωτικές του συμμαχίες και ασκώντας μια συμπαγή εξωτερική πολιτική πλήρως εναρμονισμένη με τα δυτικά συμφέροντα θέλει να παρουσιάσει μια εικόνα ενός αξιόπιστου και χρήσιμου συμμάχου. Στην κατεύθυνση αυτή, πραγματοποιεί συνεχείς εμπορικές και στρατιωτικές συμφωνίες, (όπως η συμφωνία των Πρεσπών), στέλνει σταθερά όπλα στη Ουκρανία, αναβαθμίζει και πληθαίνει τις ΝΑΤΟικές βάσεις σε όλη την επικράτεια του, αυξάνει τις ήδη πολύ υψηλές στρατιωτικές δαπάνες και πραγματοποιεί ριζικές αναδιαρθώσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις (πχ πρόσφατη ανακοίνωση για αλλαγή του καθεστώτος για τους έφεδρους). Πάγια παραμένει η αμέριστη υποστήριξη στο ισραηλινό κράτος, ενώ κρίσιμη εξέλιξη αποτελεί ο αναβαθμισμένος ρόλος της Ελλάδας στις επιχειρήσεις στην ερυθρά θάλασσα. Το ελληνικό κράτος άλλωστε είναι από τα πρώτα που συμμετείχε στην επιχείρηση “Φύλακας Ευημερίας” ύπο την ηγεσία των ΗΠΑ ενάντια στους Χούθι. Ενώ παράλληλα συμμετέχει και στην ευρωπαική επιχείρηση “ΑΣΠΙΔΕΣ” την οποία μάλιστα διευθύνει, με το στρατηγείο επιχειρήσεων να εδρεύει στην βάση της Λάρισας. Για ακόμα μια φορά η προάσπιση των οικονομικών συμφερόντων της αστικής τάξης βάζει μπροστά τις μηχανές του πολέμου. Συγκεκριμένα, το ελληνικό κράτος συμμετέχει ήδη στο θέατρο των επιχειρήσεων με την φρεγάτα “ΥΔΡΑ”, ενώ προετοιμάζεται και νέα φρεγάτα για να την αντικαταστήσει σε περίπτωση που χρειαστεί.
Παρά την δυτικοκεντρική αφήγηση, ότι ο πλανήτης αποτελεί ένα πεδίο ανάπτυξης, ευημερίας και ειρήνης η πραγματικότητα είναι ότι για δεκαετίες ολόκληρες, ο πόλεμος δεν έχει σταματήσει στιγμή. Στην τρέχουσα συγκηρία, όμως τα σύνεφα του πολέμου πυκνώνουν ανησυχητικά. Σε ανατολική Ευρώπη, αραβική χερσόνησο και ανατολική ασία, οι στρατιωτικές προετοιμασίες και επιχειρήσεις είναι σε πλήρη εξέλιξη. Με τις αλλαγές να είναι πλέον καθημερινές, το μόνο που μπορεί να είναι σίγουρο είναι πως οι κυρίαρχοι, ετοιμάζονται με κάθε μέσο να χωρίσουν ξανά την πίτα.
Η ένοπλη σύγκρουση μεταξύ των κρατών, είναι η κατάληξη διαφόρων άλλων συγκρούσεων που έχουν ήδη προηγηθεί (οικονομικών, πολιτικών, εθνικιστικής προπαγάνδας). Για αυτό αγωνιζόμαστε σε περίοδο “ειρήνης” και στην περίπτωση πολέμου, ενάντια σε κάθε κράτος, απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης, χωρίς καμία υποταγή στην εθνική ενότητα. Δεν υπάρχει τίποτα που να ενώνει τους καταπιεστές, οποιαδήποτε και αν είναι η εθνότητά τους, με τους/ις καταπιεζόμενους/ες ώστε να πολεμήσουμε μαζί. Μας χωρίζουν όμως τα πάντα, η ταξική θέση, η δυνατότητα επιβίωσης, το ότι για μας θα είναι μόνο θετική καi ελπιδοφόρα η προοπτική της καταστροφής του υπάρχοντος και η οικοδόμηση μιας άλλης ζωής. Προχωράμε σε αρνήσεις στράτευσης, συγκρουόμαστε με τον στρατό και την πολεμική βιομηχανία, σαμποτάρουμε και μπλοκάρουμε την πολεμική προετοιμασία και εμπλοκή. Αρνούμαστε να αλληλοσκοτωθούμε για τα συμφέροντα των αφεντικών και την δόξα της πατρίδας. Γιατί ο δικός μας στόχος, είναι ο αγώνας για την κοινωνική και ταξική επανάσταση και για αυτόν αξίζει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις. Για να ανοίξει ο δρόμος για την αναρχία. Μια κοινωνία ελευθέριας, ισότητας, αλληλεγγύης που θα απλώνεται σε όλον τον πλανήτη.
Σάββατο 30/3 να είμαστε όλοι και όλες στις 16.00 στην κεντρική πλατεία Λάρισας
Ενάντια στον Πόλεμο κράτους και κεφαλαίου
Αλληλεγγύη στους από τα κάτω σε Παλαιστίνη, Υεμένη, Ρωσία, Ουκρανία
