Κάλεσμα σε αντιεκλογική μικροφωνική την Πέμπτη 6 Ιούνιου στις 19:00 στα Προπύλαια
Οι ευρωεκλογές πρόκειται να διεξαχθούν για 10η φορά στην Ελλάδα. Αυτή τη φορά πραγματοποιούνται στην σκιά ραγδαίων γεωπολιτικών εξελίξεων, την σφαγή στη Γάζα και με μια νέα παγκόσμια οικονομική κρίση να βρίσκεται στο κατώφλι. Όσο και να προσπαθούν οι κυρίαρχοι να μας πείσουν, πως η συμμετοχή στις κάλπες είναι σημαντική, οι πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις για τις ζωές μας παίρνονται και θα συνεχίσουν να παίρνονται από αυτούς. Μόνο ο αγώνας ενάντια στα κράτη και τον καπιταλισμό, μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για μια ελεύθερη κοινωνία, μια κοινωνία που δεν θα κυριαρχεί η εκμετάλλευση και η καταπίεση αλλά η ισότητα και η αλληλεγγύη.
Εκλογές και διαιώνιση του καπιταλιστικού κόσμου
Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος καλεί στις κάλπες «για την ενίσχυση της δημοκρατίας», «για να ανέβουν οι μισθοί», «για περισσότερους μπάτσους», «για την τιμωρία του πολιτικού συστήματος», « για την αποτροπή της ανόδου της ακροδεξιάς κτλ». Τα επιχειρήματα είναι πολλά, αλλά επιτηδευμένα παραβλέπουν την πραγματικότητα: οποιοδήποτε και αν είναι το εκλογικό αποτέλεσμα δεν πρόκειται να αλλάξει την ζοφερή καπιταλιστική πραγματικότητα. Οι (ευρω)εκλογές είναι απλώς μια διαδικασία νομιμοποίησης των πολιτικά και οικονομικά κυρίαρχων και διαιωνίζουν την εκμετάλλευση και την καταπίεση της τάξης μας. Είναι ένα προκάλυμμα που αποκρύπτει (και παρουσιάζει ως φυσική και αναγκαία ) την ταξική εκμετάλλευση, τον αποκλεισμό από όλες τις αποφάσεις που αφορούν την διαβίωσή μας, τις ρατσιστικές πολιτικές που περιχαρακώνουν τις κοινωνίες, την καταστροφή της φύσης προς συμφέρον του κεφαλαίου, τη χρηματοδότηση των δολοφονικών μηχανισμών της αστυνομίας και του στρατού. Όλοι αυτοί είναι αδιαπραγμάτευτοι πυλώνες της Ε.Ε. Τα κράτη φροντίζουν να έχουν συνέχεια ώστε να συντηρείται η εξουσία τους. Αυτό επιτελείται από μια σειρά μηχανισμών, ιδεολογικών και κατασταλτικών, όπως η αστυνομία, οι φυλακές, τα δικαστήρια, ο στρατός, η εκκλησία, τα ΜΜΕ, το σχολείο, η οικογένεια, κλπ. Παρά την τεράστια προπαγάνδα, το σύνολο των ευρωπαϊκών κοινωνιών είναι σταθερά ενάντια στον πόλεμο στην Ουκρανία. Παρόλα αυτά, οι Ευρωπαϊκές ελίτ χωρίς κανένα δισταγμό, βάζουν μπροστά τις πολεμικές μηχανές, τροφοδοτώντας την σφαγή και προσπαθώντας να διατηρήσουν το μερίδιό τους στην γεωπολιτική πίτα. Διακυρηγμένος στόχος της Ε.Ε. είναι μέσα στα επόμενα χρόνια να στρατιωτικοποιηθεί ακόμα περισσότερο και να ετοιμαστεί για έναν ενδεχόμενο γενικευμένο πόλεμο. Είναι σημαντικό, οι κινηματικές δυνάμεις αλλά και ευρύτερα οι από τα κάτω να μην υποκύψουν στα πολεμικά κελεύσματα. Να σαμποτάρουν το πόλεμο και την πολεμική βιομηχανία, να μην επιτρέψουν να χυθεί και άλλο αίμα.
Ευρωπαϊκή ένωση, δημοκρατικές αξίες, υποκρισία
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, διαχρονικά επιχειρεί να παρουσιαστεί ως μια «ανώτερη δύναμη», με «βαθιά δημοκρατικές αξίες», με «ενδιαφέρον για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ειρήνη». Στην πραγματικότητα όμως, είναι μια στρατιωτική και οικονομική συμμαχία, που είτε άμεσα είτε έμμεσα, συμμετέχει στους περισσότερους πολέμους, αντιμετωπίζει τον υπόλοιπο κόσμο με ληστρικούς όρους και καταστέλλει όσους/ες αγωνίζονται. Η εξωτερική πολιτική της Ε.Ε. ξεχειλίζει από υποκρισία. Αφενός στον πόλεμο στην Ουκρανία, καταγγέλει ως επιθετικό το ρωσικό κράτος υποκρύπτωντας τις δικές της ευθύνες για τον πόλεμο. Αφετέρου, στηρίζει το Ισραηλινό κράτος στην σφαγή που πραγματοποιεί στην Παλαιστίνη. Η κατ`επίφασιν επίκληση σε ανθρωπιστικές αξίες στοχεύει να αποκρύψει την εκμετάλλευση και καταπίεση, τις σφαγές ανθρώπων σε όλο το πλανήτη για τα συμφέροντα των καπιταλιστών.
Ακροδεξιά και ΕΕ
Οι πολεμοχαρείς εθνικιστικές αφηγήσεις της Ε.Ε. και η σκληρή αντιμεταναστευτική και κατασταλτική πολιτική, μετατοπίζουν το πολιτικό προσκήνιο σε όλο και πιο συντηρητικά μονοπάτια ενδυναμώνοντας σταθερά τον ακροδεξιό και εθνικιστικό παράγοντα. Δυστυχώς, κομμάτια τον «από τα κάτω», για πολλούς και διαφορετικούς λόγους σε περιόδους κρίσεων και πολέμων στρέφονται σε ακροδεξιά μορφώματα. Πολλές φορές μάλιστα η ψήφος αυτή παρουσιάζεται και ως «αντισυστημική». Ένα συχνό επιχείρημα αριστερών κομμάτων, είναι πως αυτή η άνοδος μπορεί να μπλοκαριστεί στις κάλπες. Κάτι το οποίο είναι παραπλανητικό, αφού ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι ο φασισμός τσακίζεται μοναχά στον δρόμο. Επίσης, η στήριξη των ευρωεκλογών νομιμοποιεί πρωταρχικά τις ευρωπαϊκές ελίτ, καθώς και αυτές συντηρούν και δυναμώνουν τις εθνικιστικές και φασιστικές εφεδρίες.
Ανάθεση
Αν αποδεχτούμε ότι πρέπει να υπάρχει εξουσιαστής και εξουσιαζόμενος ο σάπιος σημερινός κόσμος θα διαιωνίζεται και τις αποφάσεις θα τις περνούν κάποιοι ειδικοί-πολιτικοί. Μέσα από την ανάθεση, δίνεται λευκή επιταγή στους κυρίαρχους να ορίσουν κάθε πτυχή της ζωής. Στη βάση της λογικής της ανάθεσης, αντί να βγούμε στο δρόμο να αγωνιστούμε, μας προτείνουν να ψηφίσουμε κάποιο σωτήρα που μας υπόσχεται κάποια παραπάνω ψίχουλα. Να κοιτάξουμε μόνο το πως εμείς (υποτίθεται) «θα βολευτούμε» ξεχνώντας πως όσο το κράτος, η εξουσία και η εκμετάλλευση συνεχίζουν να υπάρχουν δισεκατομμύρια καταπιεσμένων ζουν και πεθαίνουν, στην απόλυτη φτώχια, σε μια καθημερινότητα βασανιστήριο. Μια καθημερινότητα που αποτυπώνεται με τον πιο τρανταχτό τρόπο στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστ(ρι)ών στην Ελλάδα, στις φυλακές του Ιράν, από τις Φαβέλες της Βραζιλίας στα παζάρια παιδιών στην Ταϊλάνδη, από τα γκέτο του Παρισιού, στα ανθρακωρυχεία της Νότιας Αφρικής.
Ένα συχνό επιχείρημα είναι πως ο κόσμος δεν αλλάζει, οπότε πρέπει να κοιτάξουμε με ρεαλισμό πως θα επιβιώνουμε στο υπάρχον. Δυστυχώς, το επιχείρημα αυτό συχνά “πιάνει“ και οι δυνατότητες αφομοίωσης μέσω των εκλογών είναι ένα πολύ ισχυρό όπλο του δημοκρατικού καθεστώτος. Η συμμετοχή στις εκλογές µε την λογική ψήφου στο “μικρότερο κακό” ήταν η βασική αιτία ήττας, άμεσης αλλά και μακροπρόθεσμης, πολλών αγώνων και κινημάτων. Σηματοδοτεί την απόσυρση από τον δρόμο των αγωνιζόμενων, την εγκατάλειψη οποιασδήποτε απελευθερωτικής προοπτικής, την ανάθεση και την αναζήτηση λύσεων διακυβέρνησης εντός του συστήματος.
Οι παγίδες της δημοκρατίας, μπορούν να ξεπεραστούν. Η διάβρωση των συνειδήσεων των καταπιεσμένων από τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του κράτους είναι αναστρέψιµη και η υπεροπλία του κράτους μπορεί να ηττηθεί. Το μονοπάτι που οδηγεί σε µια ανεξούσια κοινωνία είναι µεν δύσβατο, αλλά παραμένει ανοιχτό. Όταν οι καταπιεσμένες και εκμεταλλευόμενοι αυτού του κόσμου πιστέψουν στις δυνάμεις τους όλα μπορούν να γίνουν δυνατά.
Ας αγωνιστούμε χωρίς αρχηγούς και ακολουθητές. Με πίστη στις δικές μας δυνάμεις ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και εκμετάλλευσης. Ας απλώσουμε τους αγώνες μας από το σαμποτάζ του πολέμου και του στρατού, στην σύγκρουση με τους μπάτσους, την καθημερινή βία της πατριαρχίας και του ρατσισμού. Από την εναντίωση στο βασανιστήριο του εγκλεισμού στα κελία της δημοκρατίας, την λεηλασία της φύσης και των μη ανθρώπινων ζώων. Την αντιπαράθεση με μικρά και μεγάλα αφεντικά, προτάσσοντας την αλληλεγγύη στους αγώνες που γίνονται σε όλο τον πλανήτη. Με στόχο την ένωση των επιμέρους αγώνων στην προοπτική της συνολικής ρήξης με το υπάρχον: την κοινωνική και ταξική επανάσταση. Για να ανοίξει ο δρόμος για την αναρχία. Μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, που να απλώνεται σε όλον τον πλανήτη.
ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
ΟΥΤΕ ΦΑΣΙΣΜΟΣ, ΟΥΤΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΩ Ο ΚΡΑΤΙΣΜΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ
Αναρχική συλλογικότητα Acte
acte@riseup.net/acte.espivblogs.net
