Κάλεσμα στήριξης της πορείας αντίστασης και μνήμης για τα δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν | Παρασκευή 17 Ιανουαρίου | 6:30µµ | πλ. Μερκούρη.
Σαχτζάτ Λουκμάν ένας από εμάς / Πόλεμο σε κράτος, αφεντικά, φασίστες.
Έχουν περάσει 12 χρόνια από τη δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν από τα φασιστικά καθάρματα, μέλη της Χρυσής Αυγής, Χρήστο Στεργιόπουλο και Διονύση Λιακόπουλο. Οι δύο φασίστες έδρασαν εκείνη την μέρα στα Πετράλωνα στα πλαίσια της στρατηγικής της οργάνωσής τους. Στις 4 δεκαετίες ύπαρξής της, η Χρυσή Αυγή έχει επιτεθεί, με την ανοχή και συχνά υποστήριξη του κράτους, σε εκατοντάδες μετανάστ(ρι)ες: από τα πογκρόμ στον Άγιο Παντελεήμονα και ευρύτερα στο κέντρο της Αθήνας, σε καρτέρια σε εργάτες γης που ζητούσαν τα δεδουλευμένα τους στην ελληνική επαρχία. Την περίοδο της οικονομικής κρίσης η χ.α. κατάφερε να ισχυροποιηθεί και να αυξήσει την επιρροή της, μπαίνοντας στη βουλή το 2012. Τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν ακολούθησε αυτή του Παύλου Φύσσα λίγους μήνες μετά και του ΠετρίτΖίφλε τo 2018.
Η φασιστική βία συνάντησε σημαντικές αντιστάσεις. Συγκρουσιακές πορείες, αντισυγκεντρώσεις, πολύμορφες επιθέσεις, οι οποίες κατάφεραν να αναχαιτίσουν τη φασιστική άνοδο. Ο αγώνας όμως ενάντια στους φασίστες είναι συνεχής και καθημερινός.
Οι ρατσιστικές δολοφονίες στην Πύλο, αλλά και πιο πρόσφατα στη Ρόδο, οι δολοφονίες των Καμράν και Χαριζούλ μέσα σε Α.Τ., αποτελούν κομμάτι της κρατικής πολιτικής, η οποία ενισχύει και πριμοδοτεί τις φασιστικές επιθέσεις, όπως αυτή σε δομή ανηλίκων μεταναστών στον Κολωνό και σε απεργό διανομέα στα Σεπόλια. Η προσπάθεια ανασύστασης των φασιστικών μορφωμάτων που μάχονται να καταλάβουν δημόσιο χώρο και χρόνο, περνά μέσα από την προώθηση και νομιμοποίηση ακροδεξιών κομμάτων που βρίσκονται σταθερά εντός κοινοβουλίου ή στα πρόθυρα εισόδου σε αυτό. Σε περιόδους κρίσης (οικονομικής και πολιτικής), όπως αυτές που διανύουμε τα τελευταία χρόνια, με τον πόλεμο να βρίσκεται σε κάθε γωνιά του πλανήτη (και εντός δυτικών εδαφών), με το αιματοκύλισμα της Μέσης Ανατολής και τη γενοκτονία των Παλαιστινίων, το κράτος αντιμετωπίζει τις κοινωνικές αντιστάσεις με καταστολή, εξαπολύοντας τις κατασταλτικές δυνάμεις και τα φασιστικά δεκανίκια του.
Στεκόμαστε απέναντι στα κυρίαρχα αφηγήματα για τον φασισμό, τα οποία καταδικάζουν δήθεν κάποιες μεμονωμένες πράξεις και αφήνουν στο απυρόβλητο τον καπιταλισμό και το κράτος που αποτελούν τη μήτρα των φασιστικών μορφωμάτων. Ο φασισμός είναι η απάντηση του κράτους και των αφεντικών στις κρίσης αμφισβήτησης του συστήματος και οι φασίστες η εμπροσθοφυλακή του κεφαλαίου. Για αυτό ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι ένας αγώνας ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο που τον γεννούν και τον θρέφουν. Είναι αγώνας ενάντια στους μηχανισμούς καταστολής στα σύνορα και στα κέντρα των μητροπόλεων (frontex, λιμενικό, μπάτσους, στρατό) που βασανίζουν και δολοφονούν τις φτωχές και τους εκτοπισμένους. Είναι αγώνας ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις απελάσεις. Είναι αγώνας ενάντια σε και κάθε εξουσία, για την κατάργηση των συνόρων και των εθνικών διαχωρισμών. Αναπόσπαστο κομμάτι της μάχης για την κοινωνική και ταξική επανάσταση για την αναρχία.
Στεκόμαστε ενάντια στα δημοκρατικά τόξα που ξεπλένουν τα ΜΜΕ, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς που στηρίξαν και θα συνεχίσουν να στηρίζουν τους φασίστες. Δεν έχουμε καμία αυταπάτη πως οι καταδίκες των ναζί στα δικαστήρια θα σταματήσουν τον φασισμό. Η δίκη της χ.α. αποτέλεσε και αποτελεί ένα εργαλείο, από την μία για τη διαχείριση της κοινωνικής οργής και από την άλλη μια υπενθυμιση στους φασίστες οτι η θέση τους είναι αυτή του παρακρατικού μηχανισμού. Τα διάφορα φασιστοειδή μπορεί τη μία στιγμή να απολαμβάνουν την αστυνομική και δικαστική ασυλία και την άλλη να πετιούνται σαν αναλώσιμα πιόνια ανάλογα με τα συμφέροντα των κυρίαρχων και την πίεση που ασκούν οι καταπιεσμένοι/ες με τη δράση τους.
Για εμάς ο αντιφασισμός είναι ένας κοινός αγώνας με τις μετανάστριες και τους μετανάστες, με τους Ρομά, με τα άτομα που δέχονται επιθέσεις λόγω της έμφυλης ταυτότητας τους, με όσα στοχοποιούνται ως περισσευούμενα. Ο αγώνας για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση περνάει πάνω από τους φασίστες. Τσακίζοντας τους ίδιους, τα κόμματά τους, τα γραφεία και τους συλλόγους τους, τους χρηματοδότες τους και εν τέλει τους μεγαλύτερους υποστηριχτές τους το κράτος και το κεφάλαιο. Όσο και αν ο φασισμός προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι και να κερδίσει κοινωνικό έδαφος και κοινοβουλευτικά έδρανα είναι στο χέρι μας, ως αντικρατικό-αντιφασιστικό κίνημα και κομμάτι των από τα κάτω, να υψώσουμε αντιφασιστικά οδοφράγματα και να τσακίσουμε τους φασίστες.
Ζούμε μαζί, δουλεύουμε μαζί-Ντόπιες και μετανάστριες τσακίστε τους ναζι.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης-Πογκρόμ και Μανωλάδα αν είσαι μετανάστρια αυτή είναι η Ελλάδα.
Πορεία αντίστασης και μνήμης για τα δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν | Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 6:30µµ | πλ. Μερκούρη.
