Η κρατική καταστολή τσακίζεται στον δρόμο
Την Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου σύντροφος που συμμετέχει στην συλλογικότητα μας ενώ κατευθυνόταν στην πανεκπαιδευτική πορεία για την κρατική/καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη προσήχθη κoντά στο σπίτι του από μπάτσους της κρατικής ασφάλειας.Ο σύντροφος κρατήθηκε μέχρι την λήξη της πορείας μαζί και με άλλα συντρόφια και διαδηλωτές που είχαν προσαχθεί σε μπλόκα μπάτσων στην Σταδίου και Πανεπιστημίου . Όταν απαίτησε εξηγήσεις για το γεγονός ότι εφαρμόζεται προληπτική προσαγωγή εναντίον του για δεύτερη φορά σε 2 μήνες(είχε προηγηθεί αντίστοιχη προσαγωγή του στην πορεία της 6ής Δεκέμβρη ) του δόθηκε η απάντηση από γνωστό στέλεχος της κρατικής ότι «δεν θα δώσουμε εξηγήσεις ούτε και θα μπούμε σε διάλογο με όσους φοράνε κουκούλες και κάνουν επεισόδια».
Είναι ξεκάθαρο πως η πρακτική των «προληπτικών προσαγωγών» έχει σαν στόχο την δημιουργία ενός κλίματος φόβου και τείνει να πάρει το τελευταίο διάστημα ολοένα πιο διευρυμένα και βίαια χαρακτηριστικά. Η συλλογικότητα μας, όπως και αρκετές άλλες ομάδες και άτομα, έχει επανειλημμένα βρεθεί το τελευταίο διάστημα στο στόχαστρο με πολλές προληπτικές προσαγωγές και μάλιστα με ορισμένες από αυτές να γίνονται βίαια και να μετατρέπονται σε συλλήψεις. Απέναντι σε αυτήν την κρατική τακτική αντιτάσσουμε ένα συλλογικό πνεύμα αποφασιστικότητας και αλληλεγγύης και συνεχίζουμε τον αγώνα . Ο φόβος να περάσει στο στρατόπεδο της εξουσίας.
Η ανησυχία στο κρατικό στρατόπεδο είναι έντονη και ξεκάθαρη το τελευταίο διάστημα . Οι τεράστιες και δυναμικές πορείες και συγκεντρώσεις στις 26/1 για την κρατική και καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη αποτυπώνουν μια βαθιά κρίση πολιτικής νομιμοποίησης του συστήματος. Δημιουργούν νέες προοπτικές για αδιαμεσολάβητους και μαχητικούς αγώνες ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά.
Η δολοφονία στα Τέμπη συμπυκνώνει στην ουσία της το πως το κράτος και ο καπιταλισμός θεωρούν τις ζωές των από τα κάτω αναλώσιμες. Ήταν βράδυ της Τρίτης 28 Φεβρουαρίου 2023 όταν δύο τρένα, το ένα επιβατικό ιδιοκτησία της Hellenic Train και το άλλο εμπορικό, συγκρούστηκαν. Οι νεκροί και οι τραυματίες ήταν δεκάδες. Τα αίτια της σύγκρουσης εκείνης της βραδιάς ξεκινούν χρόνια πριν. Ένα σιδηροδρομικό δίκτυο ήδη παρατημένο από το κράτος περνά στα χέρια ιδιωτικής εταιρίας σε εξευτελιστική τιμή. Εργαζόμενοι σε ωράρια λάστιχο, εκπαιδεύονται σε ελάχιστο χρόνο, για να μπορέσουν να στελεχώσουν βάρδιες μιας εταιρίας που επιλέγει να δουλεύει με χειροκίνητες ρυθμίσεις κυκλοφορίας. Συνδικαλιστικά όργανα που όταν απεργούσαν καταγγέλλοντας τη κατάσταση του σιδηροδρόμου και τις συνθήκες εργασίας είτε καταστέλλονταν, είτε οι απεργίες τους κηρύσσονταν παράνομες και καταχρηστικές από την αστική δικαιοσύνη. Και πριν καλά καλά παγώσει το αίμα των νεκρών, οι κρατικές γλώσσες εξαπέλυσαν την κρατική προπαγάνδα, επιστρατεύοντας όλα τα διαθέσιμα μέσα (ΜΜΕ, δικαστήρια), προκειμένου να μηδενίσουν τις ευθύνες του κράτους και του κεφαλαίου, για να κουκουλωθεί και να συγκαλυφθεί άλλη μια δολοφονία, ορίζοντάς τη ως ανθρώπινο λάθος. Να «αποκατασταθεί το πεδίο» με τόνους χώματος, να εξοβελιστούν οι ενδείξεις για ύπαρξη αρωματικών υδρογονανθράκων (τολουόλιο, ξυλόλιο, βενζόλιο) σε θεωρίες συνομωσίας, να προστατευτούν οι ηθικά και πολιτικά υπεύθυνοι πίσω από το πέπλο της κακιάς στιγμής. 2 χρόνια μετά η κοινωνική οργή μεγεθύνεται, 2 χρόνια μετά πλατιά κοινωνικά κομμάτια πέρα από τη κυρίαρχη προπαγάνδα κατεβαίνουν στο δρόμο βιώνοντας το πως κράτος και κεφάλαιο μας θεωρούν αναλώσιμα..
Οι δολοφονημένες και οι δολοφονημένοι στα Τέμπη δεν ήταν οι αναγκαίες θυσίες για να φτιαχτούν οι σιδηρόδρομοι στον ελλαδικό χώρο όπως χυδαία ειπώθηκε από μεγαλοδημοσιογράφο, είναι οι παράπλευρες απώλειες του κέρδους των καταπιταλιστών και των πολιτικών του κράτους. Είναι αυτές και αυτοί που βίαια θα συναντήσουν τις νεκρές της Πύλου, τις δολοφονημένες από την πατριαρχία, τους δολοφονημένους στα ΑΤ και τα σύνορα, τα άτομα που πνίγηκαν και κάηκαν τα τελευταία χρόνια ανά τον ελλαδικό χώρο. Εκείνες και εκείνοι που θα μας θυμίζουν πάντα τους λόγους για τους οποίους ο αγώνας για την καταστροφή του υπάρχοντος είναι η μόνη προοπτική. Για να τελειώσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, του ανθρώπου στη φύση, για να μην υπάρχουν διευθυντές και διευθυνόμενοι, για μια αναρχική ανεξούσια κοινωνία, με κοινοκτημοσύνη και ισότητα. Όπου όλη η κοινωνία θα κατέχει τα μέσα παραγωγής και το καθένα θα προσφέρει σύμφωνα με τις δυνατότητές της και θα λαμβάνει σύμφωνα με τις ανάγκες του. Για έναν κόσμο που η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια θα αποτελούν βασικά πυρηνικά τους κομμάτια. Για αυτόν τον κόσμο θα αγωνιστούμε μέχρι τέλους, για την κοινωνική και ταξική επανάσταση που θα απλωθεί σε όλο τον πλανήτη. Για την Αναρχία
Οσες,όσοι,όσα δεν είναι πια μαζί μας ζούν στα οδοφράγματα του μέλλοντος .
Στα σύνορα, στα τρένα, στους δρόμους, στα νοσοκομεία… Κράτος και κεφάλαιο κάνουν δολοφονία.
28 Φλεβάρη όλες,όλα ,όλοι στους δρόμους του αγώνα
