Oι αναρχικοί σύντροφοι Νίκος Μαζιώτης και Πόλα Ρούπα είναι εδώ και
χρόνια στην φυλακή για τη δράση της ένοπλης αναρχικής οργάνωσης
Επαναστατικός Αγώνας
Ο Επαναστατικός Αγώνας έδρασε στο διάστημα 2003-2017 και ανέλαβε την
ευθύνη για 18 ενέργειες-επιθέσεις εναντίον στόχων του πολιτικού και
οικονομικού καθεστώτος, του κράτους και του κεφαλαίου. Έχει αναλάβει την
ευθύνη για βομβιστικές και ένοπλες επιθέσεις ενάντια στα υπουργεία
Οικονομικών και Εργασίας, το Χρηματιστήριο Αθηνών, στην Τράπεζα της
Ελλάδας και το γραφείο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τράπεζες
αστυνομικά τμήματα, σε αστυνομικούς των ΜΑΤ (Μονάδες Αντιμετώπισης
Ταραχών-ειδικές δυνάμεις καταστολής εξεγέρσεων και διαδηλώσεων). Έχει
αναλάβει επίσης την ευθύνη για απόπειρα εναντίον υπουργού δημόσιας τάξης
και την επίθεση με αντιαρματική ρουκέτα εναντίον της πρεσβείας των ΗΠΑ
στην Αθήνα ενώ το 2016 η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα επιχείρησε αεροπειρατεία
ελικοπτέρου με σκοπό την απόδραση από τις φυλακές του συντρόφου Μαζιώτη
(καθώς και άλλων κρατουμένων) για τη συνέχιση της δράσης του
Επαναστατικού Αγώνα.
Η συντρόφισσα Πολα σύντομα θα συμπληρώσει τα απαιτούμενα χρόνια κράτησης
ενώ σύντροφος Νίκος Μαζιώτης τα έχει συμπληρώσει ήδη από τον Γενάρη του
2022 και δικαιούται αποφυλάκιση. Και οι 3 όμως αιτήσεις που έχει
κάνει, έχουν απορριφθεί με πρόσχημα τα πειθαρχικά παραπτώματά του, το
2017, για τα όποια ο σύντροφος αρνείται να έχει μια απολογητική στάση.
Τα παραπτώματα αυτά ήταν το σπάσιμο ενός μόνιτορ ασφαλείας (κάμερα),
όταν κατά τη σύλληψη της συντρόφισσας Ρούπα, απήχθη από την
αντιτρομοκρατική το 6,5 χρονών, τότε, παιδί τους, και οδηγήθηκε
φρουρούμενο στο ψυχιατρικό τμήμα του Νοσοκομείου Παίδων.
Στην συνέχεια, και σαν να μην έφτανε αυτή η πρακτική βασανισμού στο
παιδί, τους αφαίρεσαν οριστικά την γονική επιμέλεια, επειδή όπως έλεγε η
απόφαση, ήταν και οι δύο γονείς κρατούμενοι και καταδικασμένοι για τη
δράση του Επαναστατικού Αγώνα.
Το γεγονός πως όλα αυτά συνέβησαν επί κυβέρνησης Σύριζα, επιβεβαιώνει
ότι η ίδια η στάση τους κράτους, ανεξαρτήτως διαχειριστή, θα είναι
πάντα τιμωρητική απέναντι σε όσες και όσους αγωνίζονται.
Ο κρατικός μηχανισμός, έχει σαν βασική στόχευση τη καταστολή
οποιασδήποτε προσπάθειας αμφισβήτησής του και κάθε ατόμου που
συγκρούεται μαζί του. Θέλει όσες και όσοι πήραν την επιλογή του ένοπλου
αγώνα να μείνουν για πάντα στην φυλακή.
Αυτή η κρατική στρατηγική, ενισχύθηκε νομικά με τον νέο
σωφρονιστικό κώδικα, o οποίος ψηφίστηκε τον χειμώνα του 2022, και
περιλαμβάνει μια σειρά από διατάξεις, οι οποίες έκαναν ακόμα πιο δύσκολη
τη διαβίωση των έγκλειστων στα κελιά. Δυσκόλεψε την χορήγηση αδειών,
αναβάθμισε τις ποινές για «πειθαρχικά παραπτώματα», απαγόρευσε την
μεταγωγή σε αγροτικές φυλακές, για συγκεκριμένες κατηγορίες κρατούμενων,
και πολλά άλλα.Η εισαγωγή των καινούργιων διατάξεων ήταν ακόμα μία προσπάθεια από το
κράτος να γίνει σκληρότερο το βασανιστήριο του εγκλεισμού.
Στεκόμαστε ενάντια σε κάθε μορφής εγκλεισμού. Στεκόμαστε στο πλευρό του συντρόφου και συντρόφισσας έως την τελική τους
απελευθέρωση.
Θα σταθούμε η μία δίπλα στον άλλον και ο ένας δίπλα στην άλλη μέχρι την
καταστροφή
κάθε κράτους, κάθε εξουσίας και κάθε φυλακής.
Μέχρι την κοινωνική και ταξική επανάσταση, μέχρι την δόμηση ενός άλλου
κόσμου ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης.
Αγωνιζόμαστε για τη ζωή, για την αναρχία
Το πάθος για την λευτεριά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά
Αλληλεγγύη στους ένοπλους αντάρτες
