Να μη γίνει συνήθεια ο θάνατος που σπείρει ο κόσμος κράτους και αφεντικών
Στις 21/09 βρίσκεται δολοφονημένος ο Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ από μπάτσους στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα με εμφανή τα σημάδια κακοποίησης στο σώμα του, ενώ λίγες μέρες μετά ο Μια Χαριζούλ βρίσκεται νεκρός στο ΑΤ Ομόνοιας. Οι βασανισμοί σε ΑΤ, κέντρα κράτησης, συνοριογραμμές και στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν αποτελούν τις εξαιρέσεις αλλά τον κανόνα της κρατικής και καπιταλιστικής στρατηγικής, στα άτομα εκείνα που δεν γεννήθηκαν κατέχοντας το σωστό χαρτί εθνικότητας. Και όπου δεν φτάνει το χέρι του κάθε λογής κατασταλτικού μηχανισμού απλώνεται αυτό του ρατσιστή, του αφεντικού, του εθνικιστή και όσων οραματίζονται ανώτερες φυλές. Στα υπόγεια της Κυψέλης, στα χωράφια της Μανωλάδας, στις νησίδες του Έβρου, στα σαπιοκάραβα ανά τη Μεσόγειο χιλιάδες ζωές έρχονται να αναμετρηθούν και να συγκρουστούν με την αορατότητα και την περιθωριοποίηση του κόσμου των κρατών και των αφεντικών.
Η άνοδος της ακροδεξιάς, η στροφή της παραδοσιακής δεξιάς, κέντρου και σοσιαλιστών σε πιο συντηρητικές οδούς αποτελεί μια πραγματικότητα που απλώνεται με γοργούς ρυθμούς πάνω από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Η παρολίγον εκλογή του κόμματος της Λεπέν στις τελευταίες εκλογές στην Γαλλία, η ακραία άνοδος του AfD στην Γερμανία, η εκλογή του ακροδεξιού κόμματος στην Αυστρία με ιδρυτή που συμμετείχε στα SS, η κυριαρχία του Ορμπάν τα τελευταία 14 χρόνια στην Ουγγαρία, το πρόσφατο πογκρόμ σε διάφορες περιοχές της Αγγλίας απέναντι σε μουσουλμάνες/ους και μετανάστ(ρι)ες είναι εικόνες ενός καθημερινού πολέμου.
Τη στιγμή που τα σύννεφα του πολέμου είναι εδώ και οι πολεμικές συγκρούσεις εξαπλώνονται ραγδαία σε διάφορες γωνιές του πλανήτη, τα κράτη ετοιμάζονται για ακόμα μια φορά να διαχειριστούν τους πληθυσμούς που μεταναστεύουν. Από τον πόλεμο στην Ουκρανία που μαίνεται τα τελευταία χρόνια εντός δυτικών εδαφών στον πόλεμο και στις γενοκτονίες στη Μέση Ανατολή, οι κυρίαρχοι επιδιώκουν να μοιράσουν ξανά τον κόσμο. Καθιστώντας σαφέστατα πλέον, ότι η καταστροφή κεφαλαίου μέσω ενός πιο γενικευμένου πολέμου δεν είναι εκτός των σχεδιασμών τους. Την ίδια ώρα που τα στρατόπεδα διαμορφώνονται και σχηματοποιούνται, από τη μία οι μηχανές του πολέμου τροφοδοτούν την αιματοχυσία και από την άλλη σχεδιάζουν το damage control. Η μονομερής κατάργηση της συνθήκης Σένγκεν που διαμηνύουν διάφορες χώρες εντός ΕΕ, η αυστηροποίηση των ελέγχων, οι επαναπροωθήσεις, τα κολαστήρια των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των κέντρων κράτησης που πληθαίνουν και οι αυστηροποιήσεις των ποινών, μπαίνουν με μεγαλύτερη θέρμη στη δημόσια συζήτηση, προετοιμάζοντας το έδαφος για τις μεταναστευτικές ροές που προκαλούν οι πόλεμοι. Σε συνεργασία με το κατάλληλο κλίμα <<τρομοκρατίας>> στις ειδήσεις των 19:00 για <<αύξηση της εγκληματικότητας>>, τη ρητορική μίσους από την εκκλησία, το σχολείο και πάσης φύσεως ακροδεξιούς προετοιμάζεται και χτίζεται η συνθήκη υποδοχής των μεταναστ(ρι)ών.
Τα εξελιγμένα συστήματα ελέγχου και παρακολούθησης δίνουν τη δυνατότητα στους εξουσιαστές να θωρακίζουν τα σύνορα των κρατών υποδοχής μεταναστευτικών πληθυσμών. Κάμερες, τείχη, drone επιστρατεύονται προκειμένου να σφραγιστεί η «διατρητότητα» των συνόρων τους. Με αποτέλεσμα οι διαδρομές που απομένουν να γίνονται ολοένα και πιο επικίνδυνες για να διασχιστούν. Πάνοπλοι συνοριοφύλακες, πλοία λιμενικού και Frontex είναι εκεί για να διασφαλίσουν είτε τις επαναπροωθήσεις είτε να παράσχουν βοήθεια όταν πλέον θα είναι αργά. Όταν αργά θα δοθεί το σήμα για τη διάσωση του πλοίου ανοικτά της Πύλου, όταν αργά θα εντοπιστούν οι ναυαγοί, όταν τα τραγικά ατυχήματα θα πάψουν να αποτελούν μαθηματική τυχαιότητα. Και όσα άτομα καταφέρουν να γλιτώσουν θα νοιώσουν στο κορμί τους τη βία των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των ΑΤ, όλων αυτών που επί 7 μέρες κακοποιούσαν τον Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ. Αυτών του Αγίου Παντελεήμονα με τις γνωστές διασυνδέσεις με τη Χρυσή Αυγή, αυτών της Ομόνοιας που πρόσφατα βρέθηκε νεκρός μετανάστης και όλων αυτών που επιδιώκουν εναγωνίως να ξεπλύνουν τα πεπραγμένα των μπάτσων.
Τα τελευταία χρόνια μπορεί φαινομενικά η φασιστική απειλή να φαντάζει περιορισμένη από τη δημόσια σφαίρα δεν παύει ωστόσο να είναι υπαρκτή. Από τα πογκρόμ στον Έβρο, στους αγανακτισμένους πολίτες στα κέντρα <<φιλοξενίας>> ανήλικων μεταναστ(ρι)ών, στις φασιστοσυνάξεις στις εθνικές επετείους, οι φασίστες επιζητούν χώρο και δημόσια παρουσία. Η ρατσιστική προπαγάνδα οπλίζει, ενισχύει και ενισχύεται από τη βία στα σώματα εκείνα που δεν ταιριάζουν στα κυρίαρχα στερεότυπα. Επιδιώκοντας κοινωνική νομιμοποίηση κάθε βασανισμός, κάθε δολοφονία θα ντυθεί από τα ΜΜΕ με το κατάλληλο μανδύα της επίκλησης στην κοινωνική ειρήνη. Το άτομο ήταν Ρομ, ήταν ο Φραγκούλης και ο Σαμπάνης, ήταν τοξικοεξαρτημένο, ήταν «διαφορετικό», ήταν η Zackie και ο Μοχάμεντ Καμράν, ήταν αντιδραστικό, ήταν ο Μανιουδάκης και ο Μάγγος, πήγαινε γυρεύοντας, ήταν η βιασμένη στο ΑΤ Ομόνοιας, η δολοφονημένη στο σπίτι της, στο δρόμο για τη δουλειά.
Απέναντι σε έναν κόσμο που θέλει να κανονικοποιήσει τις κρατικές και καπιταλιστικές δολοφονίες, που θέλει να συγκαλύψει τη βιαιότητα, που θέλει μετανάστ(ρι)ες να πεθαίνουν αόρατες/οι, που θέλει οι δολοφονίες και οι κακοποιήσεις να αποτελούν νούμερα σε κάποιον στατιστικό πίνακα, η άρνηση της λήθης είναι μονόδρομος. Η ριζοσπαστικοποίηση και η όξυνση των αγώνων αποτελεί εκείνο το έναυσμα που συνάμα με την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη μεταξύ των από τα κάτω, διαμορφώνουν κοινότητες αντίστασης και επίθεσης στο υπάρχον. Μπροστά στη συνήθεια του θανάτου, το πρόταγμα μιας άλλης ζωής ελευθερίας, αλληλοβοήθειας και ισότητας είναι δυνατό να ενδυναμώσει τις σχέσεις μεταξύ των απανταχού γης καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων μέχρι την οικοδόμηση ενός παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος που θα καταστρέψει το κράτος, τον καπιταλισμό και κάθε εξουσία. Η φωτιά που καίει μέσα μας δεν θα σβήσει όσα κατασταλτικά μέσα και αν επιστρατέψουν, θα φέρουμε στις καρδιές μας όλα εκείνα τα δολοφονημένα, όλα εκείνα που ζούμε στο σήμερα και όλα εκείνα που θα ζήσουν στο αύριο.
Πορεία Σάββατο 12 Οκτώβρη, Πλ. Βικτώριας, 14.30
Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ ένας από εμάς κοινότητες αγώνα σε κάθε γειτονιά
ΕΛ.ΑΣ Ελλήνων αστυνομικών ρουφιάνων δολοφόνων και βασανιστών
Καμία πατρίδα, έθνος και φυλή αγώνας για επανάσταση σε ολόκληρη τη γη
Αναρχική συλλογικότητα Acte
