Κράτος και αφεντικά μας αντιμετωπίζουν ως αναλώσιμες. Οι ζωές των από τα κάτω συνθλίβονται στους υπερεντατικούς ρυθμούς εκμετάλλευσης, στα εξαντλητικά ωράρια, στη συνεχή υποτίμηση του μισθού και της ζωής μας, στις δολοφονίες στα εργασιακά κάτεργα, στις ράγες των τρένων, στους διαδρόμους των νοσοκομείων, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστριών, στις “τυχαίες” εκπυσοκροτήσεις.
Οι από τα πάνω πενθούν μόνο για την πτώση των κερδών τους και την αμφισβήτηση της εξουσίας τους. Για αυτό προσλαμβάνουν συνεχώς μπάτσους, πριμοδοτούν τους φασίστες και εντείνουν την καταστολή και τον έλεγχο.
Στη θανατοπολιτική του κράτους και του κεφαλαίου, οι μόνες απαντήσεις είναι αυτές που δίνονται ριζοσπαστικά, αδιαμεσολάβητα, αυτοοργανωμένα και αντιθεσμικά στον δρόμο.
Αυτοοργάνωση αντίσταση, αλληλεγγύη, πόλεμο ενάντια σε κράτος, αφεντικά, φασίστες.
Για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας… για την Αναρχία!
